Божая кароўка села на руку,

Хоча на надвор’е ціха пагадаць.

Скажа: ці пайду за сонцам на раку,

Ці завесіць дожджык лес і сенажаць.

Трэсне чорных плямак купалок руды,

Выпрастае крылцы, каб падняцца ўвысь.

Божая кароўка,прылятай сюды

Яснаю пагодаю калісь.