Паступленне ў школу — надзвычай адказны момант як для самога дзіцяці, так і для бацькоў.
у навучальную дзейнасць у школе падрыхтаваны далёка не ўсе дзеці.
Разумеючы важнасць рашэння гэтай задачы неабходна вызначыць узровень псіхічнага развіцця дзіцяці, своечасова дыягнаставаць яго адхіленні і на гэтай аснове арганізаваць якія развіваюць заняткі Шмат што могуць зрабіць для дзіцяці ў гэтых адносінах бацькі.
Пад «псіхалагічнай гатоўнасцю да школьнага навучання» разумеецца
неабходны і дастатковы ўзровень псіхічнага развіцця дзіцяці для засваення школьнай вучэбнай праграмы ва ўмовах навучання ў калектыве
аднагодкаў.
Псіхалагічная гатоўнасць дзіцяці да школьнага навучання — гэта адзін з
найважнейшых вынікаў псіхічнага развіцця ў перыяд дашкольнага дзяцінства.

Псіхалагічная гатоўнасць дзіцяці да навучання ў школе ўключае ў сябе:
• Інтэлектуальную гатоўнасць
• Асобасную гатоўнасць
• Сацыяльна-псіхалагічную
гатоўнасць
• Эмацыйна-валявую гатоўнасць

Інтэлектуальная гатоўнасць прадугледжвае дастатковы ўзровень сфарміраванасці пазнавальных працэсаў:
• цікавасць да ведаў;
— Наяўнасць у дзіцяці запасу ведаў;
• сфарміраванасць пачатковых уменняў вучэбнай дзейнасці;
• аналітычнае мысленне;
• лагічнае запамінанне;
— развіццё тонкай маторыкі;
— Развіццё фанематычнага слыху.
Асобасная гатоўнасць уключае:
— фарміраванне ў дзіцяці «ўнутранай пазіцыі школьніка»;
• пазітыўнае стаўленне да школы, настаўнікаў, вучэбнай дзейнасці;
• адвольныя паводзіны;
• аб’ектыўнасць самаацэнкі.
Сацыяльна-псіхалагічная гатоўнасць мяркуе:
— уменне ўсталёўваць узаемаадносіны;
— жаданне мець зносіны;
— уменне падпарадкоўвацца правілам і нормам;
— уменне дзейнічаць сумесна.
Эмацыйна-валявая гатоўнасць сфарміравана:
• умее ставіць мэту;
• вызначаць план дзеянняў;
• прымаць намаганні, пераадольваючы перашкоды;
— адвольнасць псіхічных працэсаў.

Акрамя названых вышэй складальнікаў псіхалагічнай гатоўнасці да школы мы вылучаем яшчэ фізічную і маўленчую.
Фізічная гатоўнасць:
— агульнае фізічнае развіццё;
— агульны стан здароўя
Маўленчая гатоўнасць:
— сфарміраванасць гукавога боку маўлення; слоўнікавага запасу, маналагічнай гаворкі, граматычна правільнай гаворкі
Школьная гатоўнасць — гэта комплекснае з’ява, якое ўключае ў сябе
інтэлектуальную, асобасную, сацыяльна — псіхалагічную, эмацыйна — валявую гатоўнасць.
Пры паступленні дзяцей у школу часта выяўляецца недастатковая сфарміраванасць якога-небудзь аднаго кампанента псіхалагічнай гатоўнасці. Гэта вядзе да цяжкасці або парушэння адаптацыі дзіцяці ў школе.
Псіхалагічная гатоўнасць:
• вучэбная гатоўнасць
• сацыяльна — псіхалагічная гатоўнасць.

З ранняга ўзросту дзяцей трэба далучаць да кнігі. Пакуль дзіця не навучылася чытаць само, важна бацькам не ўпусціць каштоўны час знаёміць яго з багатым духоўным светам кніг. Чытаць трэба разам: бярыце кнігу, сядайце побач і чытайце ўслых. Калі вы надаяце дзецям час для сямейнага чытання, то яны ўпэўнены, што вы іх любіце. Чытанне ўслых спрыяе развіццю ўвагі ў вашага дзіцяці. Вы ствараеце дзіўныя ўспаміны аб выдатных сямейных вечарах і цёплых стасунках.

Паважаныя бацькі! З дзяцінства прывівайце любоў да чытання! Няхай яна зараджаецца як неабходнасць, як запатрабаванне ў ежы і сне. Важна, каб падрастаючы чалавек з дапамогай блізкіх людзей і мудрай кнігі навучыўся адрозніваць дрэннае ад добрага, разумець сапраўдныя і лжывыя каштоўнасці. Рана ці позна вам абавязкова скажуць “дзякуй” за разумнае і выхаванае дзіця.

Рэкамендацыі па выбары літаратуры:

Дзеці 2-3 гадоў любяць кнігі з буйнымі карцінкамі, ім лягчэй слухаць, калі  яны будуць разглядаць яркія карцінкі ў кнізе. Гэта выклікае ў іх непрыхаваную цікавасць, дазваляе ўбачыць і пазнаёміцца з героем казкі, развівае ўяўленне, узбагачае, спрыяе творчаму развіццю.Тут на дапамогу прыйдуць зборнікі серыі “Вялікая кніга для маленькіх”: “Бабуліны казкі”, “Мал, да удал”, “Любімыя казкі”, “Вясёлка-дуга”, “Казкі пра жывёл”, “Казкі аб цудах і чараўніках”; казкі “Калабок”, “Церамок”, “Рэпка”, “Воўк і сямёра казлянят”, “Курачка-раба”, “Тры мядзведзі”, “Маша і мядзведзь” і іншыя. На трэцім годзе жыцця слоўнікавы запас дзіцяці павялічваецца і яму ўжо можна чытаць вершы дзіцячых аўтараў Агніі Барто, Зінаіды Аляксандравай.

З 4-5 гадоў патрэбна ўжо вучыць пераказваць кароткія тэксты казак і завучваць вершы. У гэтым узросце неабходна знаёміць з казкамі замежных аўтараў, з творчасцю Карнея Чукоўскага, з апавяданнямі пра жывёл, прыроду, узаемаадносіны жывёл паміж сабой і з чалавекам Віталя Біянкі, Міхаіла Прышвіна, Мікалая Сладкова. У бібліятэцы ёсць зборнік Святланы Фадзеевай “Зайчаня, медзведзяня і львяня баяцца быць сабой, ці навошта чытаць кніжкі?” і ўключае ў сябе тры асобныя гісторыі, якія працягваюць цыкл казак пра дзіцячыя страхі і спосабы іх пераадолення.

Для дзяцей 6-7 гадоў да казак можна яшчэ дадаць творы Эдуарда Успенскага, смешныя апавяданні Мікалая Носава, Ірыны Токаравай серыі “Шафа”: “Прыгоды Мыла і яго сяброў”, “Прыгоды Нітак, Іголак і іх сяброў”, “Прыгоды Посуду”, “Прыгоды Інструментаў” і яшчэ шмат іншых твораў нашага беларускага аўтара. Бо дзеці самі ўжо чытаюць, ім неабходны яркія кнігі з буйным шрыфтам і мноствам прыгожых карцінак. Сюжэт кнігі мусіць быць цікавым, каб, пачаўшы, абавязкова хацелася дачытаць да канца. Кніга ў такім узросце павінна прыносіць задавальненне. Калі ў творы ёсць дыялогі, можна пачытаць з дзіцем па ролях, тым самым даставіце сабе і яму задавальненне ад сумесна прачытанай кнігі. Пасля абмяркуйце прачытанае: як паводзілі сябе героі, хто дрэнны, хто станоўчы персанаж?

Як харчавацца правільна — гэтае пытанне цікавіць многіх, дзякуючы папулярызацыі здаровага ладу жыцця, неад’емнай часткай якога і з’яўляецца правільнае (здаровае) харчаванне. Асноўныя прынцыпы здаровага харчавання павінны закладвацца з самага дзяцінства і прытрымлівацца іх неабходна на працягу ўсяго жыцця.
Нажаль, у наш час у нашай краіне расце колькасць людзей, мелых лішак масы цела і якія пакутуюць атлусценнем. Гэта праблема найбольш актуальная цяпер у адносінах да дзяцей і моладзі, т.я. ад лішняй вагі і атлусценні пакутуюць амаль 300/0 насельніцтвы, палове з іх няма і 18 гадоў.

Самай распаўсюджанай прычынай сітуацыі, якая склалася, з’яўляецца банальнае пераяданне ў сілу існуючых звычак у сям’і. Досыць часта бацькі перакормліваюць дзіця, прапаноўваючы яму порцыі па аб’ёме якія перавышаюць узроставыя, а таксама аддаючы перавагу выкарыстанню ў сілкаванні паўфабрыкатаў ці фаст-фуда.

Спынімся на асноўных прынцыпах правільнага (здаровага) харчавання:
1. Сутачны рацыён павінен змяшчаць дастатковую колькасць бялкоў, тлушчаў, вугляводаў, вітамінаў, мінеральных рэчываў. Колькасць бялку ў рацыёне павінна адпавядаць фізіялагічнай норме — 1-1,5 г на 1кг вагі. Жывёльны бялок павінен складаць не менш за 6094 ад сутачнай колькасці бялку (абавязкова прысутнасць у рацыёне нішчымнага мяса, рыбы, яек, малака і кісламалочных прадуктаў).
2. Аптымальная колькасць тлушчаў — 0,8-1,0 г на 1 кг вагі ў суткі. Тлушчы даўжэй затрымоўваюцца ў страўніку, памяншаюць узбудлівасць галаўнога мозгу, ухіляючы пачуццё голаду. Раслінныя тлушчы павялічваюць актыўнасць ферментаў, якія стымулююць працэс распаду тлушчу ў арганізме. У рацыёне ад агульнай колькасці тлушчаў павінна быць 30-3594 раслінных алеяў для падрыхтоўкі ежы і даданні ў салаты.
З. Пажадана абмежаваць колькасць вугляводаў да 3-3,5 г на 1 кг вагі ў суткі, перш за ўсё за кошт простых: цукар, прысмакі.
4. Колькасць прыёмаў ежы на працягу дня не менш за 4-5 разоў (З асноўных прыёму ежы і 2 дадатковых, прадстаўленых свежай садавінай і гароднінай, лепш у волкім выглядзе). Асноўная каларыйнасць рацыёну павінна прыходзіцца на першую палову дня.
5. Інтэрвалы паміж прыёмамі ежы не павінны перавышаць 3,5-4 гадзіны.

6. Колькасць свабоднай вадкасці не менш за l, 5 л 1 у суткі (пры адсутнасці супрацьпаказанняў). Піць і выкарыстоўваць для падрыхтоўкі ежы лепш за ўсё бутыляваную або фільтраваную дома ваду. Для піцця можна выкарыстоўваць мінеральную негазаваную ваду з найменшай ступенню мінералізацыі, свежаадціснутыя сокі, чай, кава.
7. Раніцай нашча пажадана выпіць шклянку вадкасці пакаёвай тэмпературы. Інтэрвал паміж апошнім прыёмам вадкасці і ежай павінен быць 20-30 хвілін, паміж ежай і наступным прыёмам вадкасці не менш за 30 хвілін. Аптымальныя суадносіны паміж цвёрдай і вадкай часткамі ежы падчас аднаго прыёму павінна быць не менш за 2:1.
8. Апошні прыём ежы — за 2,5-3 гадзіны да сну.
9. Ёсць не спяшаючыся, старанна перажоўваючы ежу, уставаць з-за стала, як толькі адчуеце пачуццё насычэння, а не тады, калі гатовыя лопнуць.
10. Старайцеся пазбягаць у адной страве спалучэнняў: бялковыя прадукты (мяса, птушка, рыба, морапрадукты) і прадукты, багатыя вугляводамі (крупы, хлеб, вотруб’е, бульба, салодкая садавіна і ягады).
11. Абмежаваць спажыванне солі да 5г. у суткі.
12. Сілкаванне павінна быць максімальна разнастайным. У страўнікава-кішачным гасцінцы чалавека прысутнічае дастатковая колькасць ферментаў, здольных расшчапіць розныя прадукты.
13. Пазбягайце шматкампанентных страў. За адзін прыём не змешвайце больш за 3-4 відаў прадуктаў (акрамя спецыі і раслінны алей).
14. Асабліва карысныя гародніна, якія змяшчаюць пекцін і абалоніну. Яны ствараюць пачуццё насычэння, рэгулююць функцыю кішачніка, выводзяць дзындры. Да іх ставяцца капуста, шынок, радыска, таматы, агуркі, гарбуз, ліставая зеляніна.
15. Гародніну можна ўжываць сырымі, тушанымі, варанымі, прыгатаванымі на пару і на грылі. Свежая гародніна пераважней ужываць з раслінным алеем (сланечнікавы, аліўкавы, ільняны). Пры варэнні гародніны вада не павінна цалкам зачыняць іх паверхню. Соль, раслінны алей і натуральныя спецыі лепш дадаваць на заключным этапе прыгатавання ежы.

16. Мяса, птушку, рыбу можна запякаць, гатаваць на пары, грылі. Ужываць дадзеныя прадукты лепш з раслінным гарнірам. Скурку птушкі і рыбы пажадана ў ежу не ўжываць.
17. Спосабы прыгатавання прадуктаў (па змяншэнні якасці): грыль (аэрагрыль, грыль у печы ЗВЧ, барбекю, мангал); прыгатаванне ежы на пару; запечанае ў духоўцы; салёнае; вяленае; адварное; тушанае.
18. Хлеб абавязкова павінен прысутнічаць у рацыёне, лепш за ўсё збожжавай, з вотруб’ем, бялковы.
19. Соусы лепш хатняга прыгатавання з гароднінай, вострыя прыправы натуральныя: лаўровы ліст, перац гарошкам, пятрушка, кінза, салера, гваздзік, кмен, часнык, кроп, гваздзік, імбір.
Правільнае харчаванне заклад не толькі здароўя, але і натуральнай прыгажосці: чыстай скуры, падцягнутага стройнага цела, бліскучых валасоў, натуральнай чырвані.
Сілкуючыся правільна, вы захаваеце здароўе і прыгажосць.